ဒုုတိယပင္လုုံညီလာခံက အားလုုံးကိုု ၾကိဳဆိုုပါသည္။ (ဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေမးခြန္းမ်ား) | |
 ဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေမးခြန္းမ်ား မိုးမခ ႏို၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၀ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံမွာ ဘာေတြလုပ္ၾကမွာလဲ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုၾကီးတခုကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဒို႔က ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အခုျဖစ္ေေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ မဆုိင္ဘူး၊ အခ်ိန္ယူျပီး ျပင္ဆင္ၾကရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိရွိေစခ်င္တယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြအားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ တန္းတူညီမွ်ခြင့္ဆိုတာ ဘာလဲ … ဒါကို စာတမ္းေတြ တင္ၾကရမွာေပါ့။ ဥပမာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေနသူရိန္ အစည္းအေ၀းတို႔၊ အလယ္ပစၥယံ ညီလာခံတို႔ စသည္တို႔မွာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အဆိုတင္တယ္။ သေဘာထားေတြ တင္ျပတယ္။ အဲသည္လိုမ်ဴိးေပါ့။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ တက္ေရာက္ၾကသူေတြက ေျပာၾက၊ အဆိုတင္ၾက၊ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ေနရာမွာ မွားသည္၊ မွန္သည္၊ ျပည့္စုံသည္၊ လိုအပ္သည္ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ သေဘာထားေတြအေနနဲ႔ တင္ၾကရမွာပဲ။ အဲဒါကို ေဆြးေႏြးျပီးေတာ့ အဆိုအေနနဲ႔ တင္သြင္းၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲသည္ အဆိုေတြကို ေထာက္ခံမႈေတြရေအာင္ ျပင္ဆင္ၾကရမွာပဲ။ ဒါေတြကို ေပါင္းစည္းယူျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးရုပ္လုံးေပၚမႈေတြ ျဖစ္လာရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါကို ဆက္လက္ျပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအေနနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းျပီး လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားဖို႔ ျဖစ္လာရတာျဖစ္တယ္။ တိုုင္းရင္းသားေတြရ့ဲ တန္းတူညီမွ်ခြင့္ကိုု ဘယ္လိုုသေဘာထားတာလဲ၊ ဘယ္လိုုေနရာ၊ ဘယ္ကိစၥေတြမွာ တန္းတူညီမွ်ခ်င္တာလဲ၊ ဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကိုု ေအာက္ေျခမွာ ေဆြးေႏြးမယ္၊ စာတမ္းလိုုမ်ဴိး ေပၚလာမယ္၊ အဲဒါမ်ဳိး စာတမ္းကိုုမွ ညီလာခံမွာ တင္သြင္းမယ္၊ ေဆြးေႏြးညိွႏႈိင္းမယ္၊ ဆုုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ႏိုုင္မယ္၊ ဒါမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာႏိုုင္မယ္။ သည္လိုုမ်ဴိးပဲ ကိုုယ္ပိုုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ဆိုုတာ ဘာလဲ။ စစ္အစုုိးရေျပာေနတဲ့ ကိုုယ္ပိုုင္အုုပ္ခ်ဴပ္ေရးဆိုုတာနဲ႔ ဘယ္လိုု ကြာျခားတာလဲ။ ကိုုယ္ပိုုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆိုုတာ လူမ်ဴိးစုုေတြ၊ လူဦးေရေတြအေပၚမွာ မူတည္ျပီးေတာ့ ဘယ္လိုုမ်ဴိး က်ယ္ျပန္႔ေအာင္ လုုပ္မွာလဲ။ ဒါေတြကိုု ေအာက္ေျခမွာ ေဆြးေႏြးရမယ္၊ စာတမ္းေတြ တင္လာရမယ္။ ညီလာခံမွာ တင္ျပျပီး ေဆြးေႏြး အဆိုုျပဳႏိုုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။ အလားတူပဲ - ျပည္ေထာင္စုုဆိုုတာက တျပည္ေထာင္စနစ္လား၊ ခြဲထြက္ျခင္းမရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုု စနစ္လား၊ ဒါဆိုုရင္ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ေတြ အဆိုုေတြ၊ သေဘာထားေတြကိုု တင္ရမွာပဲ။ ဒါကိုုအေျခခံျပီးေတာ့ ေနာင္ကိုု ဆက္ျပီး ဘယ္လုုိလုုပ္မလဲဆိုုတာေတြ လုုပ္သြားရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အတုုိက္အခံ ဒီမိုုကေရစီအင္အားစုုေတြ သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေနျပီးေတာ့ ဘယ္လိုု အစုုေတြ ေပၚထြက္လာဦးမယ္လိုု႔ ထင္သလဲ။ အခုုရွိတာက ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္တဲ့ အင္အားစုုေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔အားလုုံးက အလုုံးစုုံသပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကေနျပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တဲ့ အင္အားစုုေတြ ကိုုေျပာတာ ျဖစ္တယ္။ အဲသည္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာရဲ့ ေနာက္ပိုုင္းမွာ ေပၚေပါက္လာမယ့္ ႏိုုင္ငံေတာ္အာဏာပဲ ေခၚေခၚ၊ စစ္တပ္အာဏာပဲေခၚေခၚ အရပ္သားတပုုိင္း လႊတ္ေတာ္တိုု႔၊ အစုုိးရတိုု႔ဆိုုတာလည္း ေပၚေပါက္လာမယ္။ အဲသည္ အင္အားစုု ၂ မ်ဴိးနဲ႔ ယခုု စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုုစနစ္ကိုု ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ ဒုုတိယပင္လုုံအင္အားစုုေတြအျဖစ္ ရွိလာမယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ သပိတ္ေမွာက္မႈ အျပီးမွာ ဆက္လုုပ္ရမယ့္ အဓိကအလုုပ္က ဘာလဲ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုု သပိတ္ေမွာက္ရတာဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒီအေရးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုုင္းမွာ ရပ္သြား ျပီးသြားမယ့္ အရာမဟုုတ္ဘူး။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ တခုုလုုံးကိုု ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖိုု႔၊ ျပင္ဆင္ဖိုု႔၊ ဖ်က္သိမ္းသြားႏိုုင္ဖိုု႔ ဆက္လုုပ္သြားရမွာျဖစ္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးတာနဲ႔ ျပီးသြားမွာ မဟုုတ္ဘူး။ ဒါက တခ်က္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဒုုတိယပင္လုုံညီလာခံဆိုုတဲ့ ေျခလွမ္းဟာ ႏိုုင္ငံေရးအယူအဆတခုု၊ တုုိင္းျပည္ရဲ့ အနာဂတ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ တိုုင္းရင္းသားေတြ၊ အတိုုက္အခံဒီမိုုကေရစီအင္င္အားစုုေတြနဲ႔ အတူတကြ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏိုုင္ငံေရး ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ႏိုုင္ငံေရးကြန္႔ျမဴးခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။ တိုုင္းရင္းသားေတြ အားလုုံး အတူတကြ စုုစည္းေနထုုိင္ၾကမယ့္ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုုႏိုုင္ငံေတာ္ၾကီး ထူေထာင္ႏိုုင္ေရးပဲ။ ဒီအေရးဟာလည္းပဲ အမည္အားျဖင့္ ဒုုတိယပင္လုုံ လိုု႔ ေခၚခ်င္တယ္။ ပင္လုုံဆိုုတာဟာ ေပါင္းစည္းညီညြတ္မႈရဲ့ လကၡဏာေဆာင္တယ္။ ဖယ္ဒရယ္ ဆိုုတာဟာလည္း စစ္အစုုိးရက နံမယ္ဖ်က္ထားတယ္။ ၁၉၆၁ မွာ ေတာင္ၾကီးညီလာခံမွာ တိုုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကေတာ့ ဖယ္ဒရယ္ဆိုုတာ ခြဲထြက္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုု ျပိဳကြဲေရးစသည္ျဖင့္ ပုုတ္ခတ္ထားတယ္။ ပင္လုုံဆိုုတာနဲ႔ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုုကိုု တြဲျပီး ေကာင္းတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ အသုုံးအႏႈံး၊ သေဘာထားကိုု ျပန္ျပီး ေဖာ္ေဆာင္လိုုက္တာျဖစ္တယ္။ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္ လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဒိုု႔ရဲ့ ျပည္ေထာင္စုုၾကီးကိုု ဘယ္လိုုမ်ဴိး ျပန္လည္တည္ေဆာက္မလဲ ဆိုုတာကိုု အခုုလိုု ဒုုတိယပင္လုုံညီလာခံၾကီးနဲ႔ တိုုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အားလုုံးေသာ အင္အားစုုေတြ ေပါင္းစည္း ညီညြတ္ၾကမယ့္ ညီလာခံျဖစ္တယ္ လုုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဒုုတိယပင္လုုံ လႈပ္ရွားမႈကိုု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ေပၚထြက္လာတဲ့ အင္အားေတြက ဘယ္လိုုမ်ဴိး ပတ္သက္ၾကမွာလဲ။ ခုုနင္က ေပၚေပါက္လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တဲ့ အင္အားစုုေတြေကာ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ အရပ္သားတပုုိင္း လႊတ္ေတာ္တိုု႔၊ အစုုိးရတိုု႔ ဆိုုတာေတြေကာဟာ တိုုင္းရင္းသားေတြ ျပည္သူေတြ အတူတကြ စုုေပါင္းေနထိုုင္ၾကမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုုၾကီးေပၚေပါက္ဖိုု႔ ဦးတည္တဲ့ ဒုုတိယပင္လုုံ လႈပ္ရွားမႈကိုု သုူတိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ မလႊဲမေရွာင္သာ ရင္ဆိုုင္ၾကရမွာပဲ။ လက္မခံလိုု႔ မရဘူး။ ဘယ္လိုု တုုံ႔ျပန္ရမလဲ ဆိုုတာကိုုလည္း သူတိုု႔ဖက္က အခုုကတည္းက စဥ္းစားထားရမယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဖယ္ဒရယ္ဆိုုတဲ့ အသုုံးအႏႈံးဆိုုတာဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၅၀ ေလာက္က နာမည္ဖ်က္ခံထားရတဲ့ ျပည္ေထာင္စုုက ခြဲထြက္တယ္ ဆုုိတဲ့ အသုုံးအႏႈံးမဟုုတ္ဘူး၊ အႏွစ္သာရ မဟုုတ္ဘူး။ ဖယ္ဒရယ္ဆိုုတာဟာ အမွန္တကယ္ အႏွစ္သာရက ႏိုုင္ငံေရးအသုုံးအႏႈံးတခုု ျဖစ္တယ္။ အမ်ားစုုေပါင္းေနထိုုင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုုစနစ္ျဖစ္တယ္။ တျပည္ေထာင္စနစ္မဟုုတ္ဘူး ဆိုုတာ၊ ခြဲထြက္ေရး မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာ သိသြားၾကျပီ ျဖစ္တယ္။ ဒါကိုု လူေတြ၊ တိုုင္းရင္းသားေတြ၊ ပညာသည္ေတြ၊ သတင္းသမားေတြ နားလည္ေအာင္ လုုပ္သြားရမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အားလုုံး ပါ၀င္ပတ္သက္ႏိုုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳဆိုုသြားမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါဆိုုရင္ အခုုလုုိမ်ဴိး ဒုုတိယပင္လုုံညီလာခံလႈပ္ရွားမႈ ဆိုုတာကိုု အရင္ကတည္းက လုုပ္ခဲ့ဖိုု႔ ဘာလိုု႔ မစီစဥ္ခဲ့တာလဲ။ လုုပ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားဖူးသလား။ ဒီဟာကိုု ေျပာမယ္ဆိုုရင္ က်ေနာ္တိုု႔အေနနဲ႔ သမိုုင္းေၾကာင္းလိုု လွန္ျပီးေတာ့ ျပန္ေျပာႏိုုင္ပါတယ္။ ၁၉ ၈၈ ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က သံလ်င္ကိုု စည္းရုုံးေရးခရီးစဥ္သြားဖိုု႔ ရွိတယ္။ အဲသည္မွာ ေျပာဆိုုၾကမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကိုု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကရတာ ရွိတယ္။ အဲသည္တုုန္းက ႏိုုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုေတြ၊ အားလုုံးနဲ႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံလိုုမ်ဳိး ေခၚၾကဖိုု႔၊ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးၾကဖိုု႔ စဥ္းစားၾကတယ္။ တခ်က္ကေတာ့ အဲသည္တုုန္းက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတဲ့ေနာက္ကြယ္က မဆလပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးေန၀င္းက အမ်ဴိးသားညီလာခံလိုုမ်ဴိး ဦးေအာင္ေခၚျပီး ျပည္သူေတြကိုု လွည့္စားတာမ်ဴိး လုုပ္မလာေအာင္ စဥ္းစားၾကတဲ့ သေဘာပဲ။ သိုု႔ေသာ္လည္း အဲသည္အေၾကာင္းကိုု တင္ျပဖိုု႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ကိုုယ္တိုုင္က မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပန ျဖစ္ေပၚလာခဲ့လိုု႔ သူကိုုယ္တိုုင္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္ေတာ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံလိုုမ်ဴိး ေခၚျပီးေတာ့ တုုိင္းျပည္ရဲ့အေရး၊ ျပည္ေထာင္စုုရဲ့အေရး လက္ရွိျမန္မာျပည္ရဲ့ အေရးအခင္းေတြကိုု ေျဖရွင္းဖိုု႔ က်ေနာ္တိုု႔မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတယ္ ဆိုုတာေလာက္ကိုု က်ေနာ္နဲ႔ ေမာင္မိုုးသူ သံလွ်င္ျမိဳ႔နယ္ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးပြဲမွာ ကိုုယ္စားသြားျပီး အက်ဥ္းခ်ဴပ္ပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲသည္ကေနဆက္ျပီးေတာ့ ၁၉၈၉ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ကိုုယ္တိုုင္ စည္းရုုံးေရးခရီးစဥ္ထြက္တဲ့အခါ ပင္လုုံမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုုေတာ့ မဆလတပါတီ အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္းက ၁၉၆၄ ခုုႏွစ္ တိုုင္းရင္းသားညီလာခံမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့တယ္။ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ အျမဲတမ္း လက္တန္းေျပာတဲ့သူက လက္တန္းမေျပာဘဲနဲ႔ စာရြက္ကိုု ၾကည့္ျပီးေတာ့ ဖတ္ျပီးေတာ့ ေျပာတယ္။ အဲသည္မွာ ျပည္ေထာင္စုုတိုုင္းရင္းသားမ်ား သေဘာထားဆိုုျပီး ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၈၉ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္စုုေန႔မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ အင္န္အယ္ဒီပါတီက ျပည္ေထာင္စုုတိုုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရမယ္ဆိုုျပီးေတာ့ က်ေနာ္တိုု႔ ေဆာင္ရြက္ၾကရတာ ျဖစ္တယ္။ အဲသည္မွာ က်ေနာ္တိုု႔ စီအီးစီေတြက စာတန္းတခုု ထုုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ အမွတ္ ၉ ၊ ၁၀၊ ၁၁ လား တခုုခုုပဲေပါ့ကြာ။ အၾကမ္းကေတာ့ တိုုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ႏိုုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ေတာင္းဆိုုခ်က္ေတြကိုု မူအားျဖင့္ လက္ခံတဲ့ သေဘာထားကိုု ထုုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ အဲသည္အေပၚမွာ အင္န္အယ္ဒီရဲ့ ပါတီရဲ့ အစီအစဥ္ေတြ၊ စဥ္းစားခ်က္ေတြကိုု ထုုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့တယ္။ အဲသည္ပင္လုုံသေဘာထားကိုု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုယ္တိုုင္က အဲသည္ ပင္လုုံမွာ ဖတ္ၾကားျပီးေတာ့ ရွမ္းျပည္က အျပန္မွာ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ရိုုက္ျပီးေတာ့ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့တယ္။ ေ၀ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ကုုန္သြားလိုု႔ … ေနာက္ျပီးေတာ့ တပ္ကုုန္းကိုု ေရာက္ေတာ့ ပုုံႏွိပ္တိုုက္တခုုမွာ ထပ္ရိုုက္ျပီး ထပ္ျပီး ျဖန္႔ေ၀ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုုန္းကေကာ စစ္အစုုိးရလုုပ္ေပးမယ္ေျပာတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အင္န္အယ္ဒီရဲ့ သေဘာထားကေကာ သီးသန္႔ မရွိဘူးလား ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္ဆိုုတာ ၁၉၈၉ ႏွစ္ဆန္းမွာကတည္းက ေၾကညာလိုုက္ျပီ။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ အင္န္အယ္ဒီက ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ္၊ မ၀င္မယ္ ဘာမွ မေျပာေသးဘူး။ သိုု႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သေဘာထား ထုုတ္ျပန္ခဲ့တာ ကေတာ့ - အဲသည္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုုတာမွာ ဘယ္သူပဲ ႏိုုင္ ႏိုုင္၊ အႏိုုင္ရပါတီဟာ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ကမကထျပဳခ်က္နဲ႔ ညီလာခံတခုု ေခၚရမယ္။ အဲသည္ အမ်ဳိးသားညီလာခံေခၚေခၚ ဘာေခၚေခၚေပါ့ကြာ၊ အဲသည္မွာ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပက တုုိင္းရင္းသားေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလုုံးကိုု ဖိတ္ေခၚမယ္။ က်ယ္ျပန္႔ေအာင္ ဖိတ္ေခၚျပီးေတာ့ အဲသည္ကေနျပီးေတာ့ ဒီမိုုကေရစီကိုု ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ကြန္စတီက်ဴးရွင္းကိုု ေရးဆြဲရမယ္။ အဲသည္ဖြဲ႔စည္းပုုံ ဒီမုုိကေရစီအေျခခံဥပေဒနဲ႔ အညီ ျပည္သူဆီကိုု ျပန္သြားမယ္ လုုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ အႏိုုင္ရတဲ့လႊတ္ေတာ္ဆိုုတာက ၄ ႏွစ္ သက္တမ္းေတြ ဘာေတြ ေစာင့္ေနမွာ မဟုုတ္ဘူး။ အဲသည္တုုန္းက က်င္းပတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲက ေပၚေပါက္လာတဲ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ကမကထျပဳမႈနဲ႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံတခုုကိုု လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြေကာ၊ ျပင္ပက တိုုင္းရင္းသားေတြ၊ ပုုဂၢဳိလ္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြေကာ အားလုုံးကိုု ဖိတ္ေခၚျပီးေတာ့ ဒီမိုုကေရစီအႏွစ္သာရရွိတဲ့ အေျခခံဥပေဒတခုုကိုု ဆြဲမယ္။ အဲဒါရတာနဲ႔ အဲသည္ ဒီမိုုကေရစီကိုု ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ အာမခံတဲ့ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ တိုုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြဆီကိုု ျပန္သြားမယ္လိုု႔ သေဘာထား၊ စာတမ္း ထုုတ္ျပန္ခဲ့တာ ရွိတယ္။ ဆိုုေတာ့ ဟိုုကတည္းက ရွိေနတဲ့ ပင္လုုံသေဘာထားေတြ၊ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုု သေဘာထားေတြဟာ အခုုအခ်ိန္မွာ တိုုင္းရင္းသားေတြ တိုုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုုယ္တိုုင္ ထုုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုုလာျပီ ျဖစ္လိုု႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လက္ခံမႈေတြ၊ ေထာက္ခံမႈေတြရွိလာျပီဆိုုတဲ့ ျပယုုဒ္လိုု႔ ဆိုုႏိုုင္သလား။ ျပည္ေထာင္စုုဖြဲ႔စည္းမယ္၊ တိုုင္းရင္းသားေတြ ႏိုုင္ငံေရး တန္းတူညီမွ်ခြင့္၊ ႏိုုင္ငံေရးကိုုယ္ပိုုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ေတြကိုု အာမခံတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုုဖြဲ႔စည္းၾကမယ္ ဆိုုတဲ့ မဲသေ၀ါထစာတမ္းဆိုုတာ ၁၉၉၇ ေနာက္ပိုုင္းမွာ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။ အဲသည္စာတမ္းကိုု အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုယ္တိုုင္ လက္မွတ္ထိုုးခဲ့တယ္။ သည္လိုုမ်ဴိး အစဥ္အလာရွိခဲ့တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုုၾကီး တည္ေဆာက္ဖိုု႔ ဦးတည္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အျမဲတန္း ရွင္သန္ေနတယ္၊ ရွိေနတယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒုုတိယပင္လုုံညီလာခံ လႈပ္ရွားမႈဆိုုတာဟာ ေပၚပင္မဟုုတ္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြ ဆိုုတာေတြထက္ အေရးပါတဲ့ တိုုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးေတြအားလုုံးအတြက္ သက္ဆိုုင္တဲ့၊ အားလုုံးပါ၀င္ ပတ္သက္ႏိုုင္တဲ့ အေရးျဖစ္တယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ။ (ေအာက္တိုုဘာ ၃၀၊ နံနက္ခင္းမွာ ဆရာဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေျပာဆိုုခဲ့သမွ် ဒုုတိယပုုိင္း ျဖစ္ပါတယ္) မိုးမခ မွ တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။ | |
2010/11/05
登録:
コメントの投稿 (Atom)
0 件のコメント:
コメントを投稿